Door oud-Abe freelancer Tim –

Tim kwam regelmatig leuke vacatures tegen, maar twijfelde of hij zijn bestaan als freelancer wel op moest geven. Want weg vrijheid en creativiteit, toch?  Maar toen hij als redacteur bij contentbureau Beklijf aan de slag kon, hakte hij de knoop door. Met een contract op zak, zegde hij zijn freelancebestaan op. Wat hem over deze streep haalde, deelt hij in deze blog.

Abe Freelancers viel voor mijn voeten als een zoete appel uit een boom. Op precies het juiste moment, want verhalen maken voor maatschappelijke organisaties vind ik met mijn journalistieke achtergrond een van de mooiste dingen die er is. Toch heb ik niet lang van die appel genoten omdat een andere mooie kans op mijn pad kwam. Twijfels over mijn freelancebestaan speelden namelijk al langer door mijn hoofd. Toen ik als redacteur bij contentbureau Beklijf aan de slag kon, verdwenen die twijfels al snel. De pakkende vacaturetekst trok mij over de streep. Ik besloot mijn leven als (fulltime) freelancer op te geven.

Ik deel graag mijn doorslaggevende overwegingen met jullie.

1. Het werken met collega’s heb ik enorm gemist. Bij deze nieuwe werkgever merkte ik direct de klik. Met mijn baas en met mijn nieuwe collega’s, stuk voor stuk enthousiast, goed in hun werk en gemotiveerd.
2. Als freelancer kreeg ik niet of nauwelijks feedback. Bij deze baan heb ik binnen twee maanden al een hoop geleerd.
3. De kans. Ik had mijn vrijheid echt niet voor iedere baan opgegeven. Bij Beklijf kan ik me vier dagen per week bezighouden met werk dat voldoening geeft. Verhalen vertellen die het verdienen om verteld te worden.
4. De zekerheid. Ik droeg geen pensioen af en had alleen een ongevallenverzekering. In mijn eerste jaren als freelancer maakte me dat niet veel uit, na tien jaar begon dat wel te wringen.
5. De zakelijke kant. Als freelancer moet je zelf onderhandelen. Daar ben ik niet goed in en ik vind het ook niet leuk om te doen.
6. De administratie. Het bijhouden van alle bonnetjes, kilometers en uren bezorgden mij vooral veel hoofdpijn.
7. De benadering van freelancers. Bij landelijke media werd ik bij tijd en wijle afgeblaft via de telefoon, kreeg ik niet of nauwelijks reacties op mailtjes en was de communicatie gewoon slecht. Mijn ervaring is dat regionale kranten dit een stuk beter doen.

Van Boxtel Media blijft bestaan. De vijfde (en soms zesde) dag van de week besteed ik nog altijd vol liefde aan krantenjournalistiek. Dat ik die afwisseling heb, is voor mij de kers op de taart. Ik blijf jullie volgen en hoop elkaar nog eens te spreken. Veel succes en op naar een hoop mooie opdrachten. Of zoals wij in Brabant zeggen: houdoe en bedankt!